1942 – katastrofa s/s "Wigry"
Frachtowiec s/s „Wigry” (eks-„River Dart”; zbudowany w 1912 r., zakupiony przez Bałtycką Spółkę Okrętową w kwietniu 1939 r.), zatonął 15 stycznia 1942 r. u wybrzeży Islandii.
W czasie bardzo silnego sztormu, gdy przewoził mączkę rybną z Reykjaviku do Stanów Zjednoczonych, przy huraganowym wietrze, minusowej temperaturze i postępującym oblodzeniu statku, doszło do awarii lewego kotła, uszkodzenia urządzeń sterowniczych, kompas również nie działał. Statek rzucony został na podwodne skały i tak silnie uszkodzony, że załoga usiłowała ratować życie na jedynej ocalałej szalupie. Kapitan Władysław Grabowski – absolwent Szkoły Morskiej w Tczewie z 1928 r., pozostał na statku. Wierny honorowej marynarskiej tradycji, podzielił jego tragiczny los.
Morze wyrzuciło na brzeg ciała 18 marynarzy, kapitana nie odnaleziono. Do brzegu dotarło trzech ludzi, ale przeżyło dwóch, bowiem radiotelegrafista Wacław Przybysiak zmarł wkrótce z wycieńczenia. Spośród 27 członków załogi (w tym 13 Polaków) ocalał II oficer Ludwik Smolski (abs. WN z 1940 r.) oraz islandzki marynarz B. Kristjansson, który boso po śniegu dotarł do zagrody hodowców owiec i sprowadził pomoc.
Spośród absolwentów Szkoły Morskiej w Tczewie i Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni w katastrofie życie stracili także: I oficer Zygmunt Lewicki (abs. WN z 1937 r.), III oficer Czesław Nowak (abs. WN z 1940), I mechanik Brunon Schmidt (abs. WM z 1929 r.), II mechanik Jerzy Zieliński (abs. WM z 1937 r.).
W zbiorach Sali Tradycji znajdują się archiwalia nt. katastrofy statku jak m.in. fotografie, artykuły prasowe czy dokumenty dotyczące kapitana i I mechanika.
